Посоны, смотрите - питурд в нашей ниве засветился. http://nn.by/?c=ar&i=154864
Текст статьи:
Я хачу аднавіцца ва ўніверсітэце і не хачу вучыцца, хачу з’ехаць і хачу застацца, не хачу працаваць і хачу зарабляць грошы. Мне падабаюцца дзяўчаты, якім не падабаюся я, а я падабаюся дзяўчатам, якія не падабаюцца мне. Я не бачу сэнсу ў алкаголі, але ён выпіваецца. Мае праблемы такія тыповыя для ўсіх і настолькі ж унікальныя для мяне.

Я сплю па 14 гадзінаў у суткі. Бывае і больш. Тыдні праходзяць вельмі хутка. Я ўжо не шкадую аб згубленым леце, бо колькі можна аб згубленых летах шкадаваць. Сны мне прыносяць радасць, спаць лепш, чым думаць пра праблемы. Яшчэ, канечне, праблемы можна вырашаць, але, калі прачынаешся а дзявятай вечара, настрой не спрыяе вырашэнню праблемаў. Пад раніцу ты гатовы вучыцца, удасканальвацца і змяняць свет, але хочацца спаць, і сон перамагае.

Я прыкладна ведаю, як усё працуе і як ты ставішся да праблемаў праз нейкі час. У 16 заняцца сэксам было самым важным у жыцці, на першым курсе я не мог спаць з-за страху не здаць сесію. Сёння гэта падаецца смешным. І сённяшнія праблемы могуць быць смешнымі, калі яны застануцца недзе далёка. Адзінае, што змяняецца, з узростам складаней чакаць цудаў, але тут ёсць цудазамяняльнікі, алкаголь і наркотыкі, якія хоць часова скажаюць у лепшы бок успрыняццё рэчаіснасці.

Восенню мне 25, і я пішу гэта для таго, каб прачытаўшы праз год, ацаніць — ці сапраўды гэта было самае дно альбо яно яшчэ наперадзе ці ўжо ззаду.
http://nn.by/?c=ar&i=154864